بوقلمون بومي

انواع پرورش بوقلمون درپرورش بوقلمون در خانه (پرورش سنتي):پرورش در مرتعپرورش روي كف هاي سيميپرورش در مرتع:

در پرورش مرتعي( پرورش بوقلمون در فضاي باز ) بايد دقت زيادي به عمل آيد زيرا اغلب بيماري ها از طريق آلودگيهاي خاك به بوقلمون وارد مي شوند.

به هيچ وجه اجازه داده نشود كه بوقلمون ها به محلي بروند كه قبلا توسط مرغ جريده شده است.

همچنين مراتع مورد استفاده هر بار تغيير يابد و به صورت متناوب از آنها استفاده شود تا به ويژه انگل هاي خارجي و داخلي آسيب كمتري به آن ها وارد نمايد.

مراتع را حداقل هر ۱۰ روز يك ابار تغيير دهيد زيرا در صورت درگيري آن ها با بيماري كنترل آن خيلي مشكل و حتي غيرممكن است.

پرورش بوقلمون در فضاي باز هزينه خوراك بوقلمون ها را به شدت كاهش مي دهد.

پرورش روي كف هاي سيمي:

درپرورش روي كف هاي سيمي توصيه مي شود كه در مورد بوقلمون از قفس هاي با كف سيمي يا نردهاي در ايوان هاي آفتاب گير استفاده شود.

ممكن است بوقلمون هاي پرورش يافته در قفس هاي سيمي نسبت به پرورش در مرتع غذاي بيشتري بخورند ولي بدون توجه به وسعت مرتع در اختيار، امتياز اين نوع نگهداري از نقطه نظر بهداشتي و رعايت سلامتي آن ها، به ويژه استفاده از محل آفتابگير براي تازه كارها از اهميت خاصي برخوردار است.

در زمان استفاده از قفس هاي موجود در ايوان آفتاب­گير به ازاي هر بوقلمون، 0.5 مترمربع فضاي كف مورد نياز است.

لازم نيست محل پرورش بوقلمون ها در مكان هاي آفتاب گير در مقياس هاي استادانه ساخته شود. اغلب توليد كنندگان تازه كار در اين زمينه مي توانند از ادوات و ابزارهاي در دسترس و صد البته با توجه به سليقه و امكانات خود آن را بنا كنند.

تنها محدوديت اين است كه قفس سيمي براي أنها فراهم سازيم كه به ازاي هر بوقلمون، 0.5 متر مربع فضا داشته و قد پاي آن ۱ متر باشد و به اندازه كافي ني خواب داشته باشد تا همه بوقلمون هاي موجود در آن بتوانند همزمان بخوابند.

كف آنها از سيم يا نرده هاي چوبي ساخته شده و داراي پايه هايي با ارتفاع حدود ۱ متر باشد تا فضولات بوقلمون ها به زير آن ريخته شده و در فرصت مغتنم به محل كمپوست­سازي برده شوند.

حدود ۲۰ درصد فضاي آفتاب­گير مسقف باشد تا به خصوص در فصل تابستان سايه مناسب براي آن ها فراهم شود و در فصول باراني در معرض باران مستقيم قرار نگيرند.

همچنين محل آفتاب گير به گونه اي بنا شود كه تمامي آبخوريها و دان خوري ها را بتوان از بيرون پر و خالي و يا تميز كرد. به اين ترتيب انتقال آلودگي توسط انسان از واحدهاي پرورش مختلف و از طريق راه رفتن در درون آنها به حداقل مي رسد.

در پرورش محلي بوقلمون وقلمون ها پس از سپري كردن ۶ هفته در مادر مصنوعي به اين ايوان هاي آفتاب گير آورده مي شوند و تا آخر عمر در آنجا نگهداري مي شوند.

اين ايوان هاي آفتابگير را با هر ابعاد و اندازه اي ميتوان بنا كرد.

بهتر است بيش از يك منطقه آفتاب گير داشته باشيم و يا در آفتابگيرهاي بزرگ، دو قسمت مجزا در اختيار داشته باشيم تا مجبور نباشيم بيش از ۱۰۰ بوقلمون را در آن ها نگه داريم.

اين موضع براي جلوگيري از ازدحام و روي هم ريختن بوقلمون ها مفيد است.